فلزیاب امنیتی، به سادگی، عناصر مشاهده شده در هر جنبه ای از زندگی روزمره است که آن را آسان تر و امن تر است. فلزیاب‌های امنیتی میتوانند هم افراد و هم جیب، کیف و چمدان آنها را اسکن کنند. می توانند تمام اشیاء فلزی بالقوه خطرناک را در لحظه ای از زمان مشخص کرده و امنیت را برای جلوگیری از وارد شدن مشکوک به منطقه امن ایجاد کنند.
ما معمولا در دروازه های مراکز خرید، فرودگاه ها، ایستگاه های اتوبوس، آژانس های دولتی، هتل ها، کلیه مکان های عمومی که امنیت آن یک اولویت است، سالن های کنسرت و نمایشگاه ها، سالن های کنفرانس و مکان های دیگر که مردم به طور منظم به آنجا رفت و امد دارند، این فلزیاب ها را مشاهده میکنیم.
گسترده‌ترین و موثرترین فلزیاب‌ها در این مقوله آنهایی هستند که به اختصار به آنها “فلزیاب‌ی روبنده (سوییپر)” گفته میشود و میتوانند اشیاء فلزی (چاقو، اسلحه، میله های فلزی، لوله ها، دیگر مواد اسیب رسان) را که ممکن است افراد با خود حمل کنند، شناسایی کنند. این فلزیاب‌ها همچنین برای چک کردن فضای بسته مانند کیسه و جیب استفاده می شود.
مقولهی دوم شامل “فلزیاب‌های پیاده روی” میشوند، که اشياء فلزي را در افرادي که از فلزیاب عبور میکنند، شناسایی میکنند. هر دو نوع فلزیاب‌های امنیتی به هدف مشابهی دست می یابند، یعنی به حداکثر رساندن امنیت در محیط زیست.
این دستگاه ها با دستگاه های “X-RAY” که معمولا در مکان هایی هستند که به امنیت بیشتر نیاز دارند، مانند فرودگاه ها، دروازه های مرزی، آژانس های مهم و مراکز خرید بزرگ اضافه می شوند. این آشکارسازها با منعکس کننده های ویژه در زیر منطقه اسکن قرار دارند. این به آنها کمک می کند تا سرنخ های بصری در مورد نوع و ویژگی های اشیا را با ارائه تصویر رنگی از اشیاء درون یک حامل یا جیب (مثل کیف و چمدان) را در یک مانیتور کامپیوتری ارائه دهند.
اما این فلزیاب ها تنها در طیفی محدود مفید هستند، زیرا در این روش اسکن باید از انعکاس دهنده ها استفاده کرد. بنابراین این قابلیت که به موجب انعکاس دهنده‌ها به این نوع فلزیاب اضافه شده در فلزیاب های دیگر وجود ندارد و همین مساله باعث شده که این نوع فلزیاب‌ها جزو استثنائات باشند و تنها میتوان در موارد بررسی امنیتی و تحت شرایط خاص از آنها استفاده کرد. چنین سیستم های امنیتی برای ورودیهای شلوغ‌تر ترجیح داده میشوند، ورودیهایی که در آنها بررسی جیب کیف یا چمدان وقتگیر است.
مسئله دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، پتانسیل وسایل نقلیه برای حمل مواد خطرناک است. این مسائل با کمک سیستم های “اسکن زیربدنه” کنترل می شوند. گاهی اوقات این کار با استفاده از یک آینه ساده انجام می شود. در بقیه، سیستم های حرفه ای که از دوربین ها و دستگاه های ضبط استفاده می کنند برای تعیین مواد منفجره و مواد جنایی استفاده می شود. یکی دیگر از سیستم های “اسکن زیر بدنه” در وسایل نقلیه‌ی مصرف کننده‌ی LPG در ورودی پارکینگها در داخل خانه قرار میگیرند.
